Vlak voor de oprichting van de BV kwam ik, Marieke, als eerste medewerker in dienst. Het team bestond toen uit zeven partners en mijzelf, hun ‘Bunch Officer’. Mijn rol en onze toekomst gingen we samen wel uitzoeken. Dat er in die vijf jaar veel is veranderd, is zacht uitgedrukt.
In mijn nieuwe functie als marketing- en communicatieconsultant, en als voyeur van het eerste uur, voelde het als mijn verantwoordelijkheid om samen met de partners terug te kijken. Los van elkaar, in de stiekeme hoop wat interessante discrepanties bloot te leggen. Helaas, ik kwam van een koude kermis thuis. Want hoewel ik zes verschillende verhalen opschreef, was de kern van elk interview nagenoeg hetzelfde:
Bunchmark is ontstaan uit het geloof dat we met maatwerk en kwaliteit echt verschil kunnen maken binnen organisaties. Daarbij heeft de groei die we hebben doorgemaakt nooit geforceerd gevoeld, omdat groeien an sich nooit het doel was. Steeds meer mooie organisaties helpen, met een team waar we heel erg trots op zijn en elke dag van leren, wél.
Daarnaast kan ik concluderen dat alle oprichters van Bunchmark een beetje (of een beetje erg) eigenwijs zijn. Gelukkig maar, want waren ze dat niet geweest, dan had Bunchmark nooit het levenslicht gezien. Stuk voor stuk hadden ze hun vaste baan al langer of korter geleden vaarwelgezegd om als zelfstandige aan de slag te gaan; minder afhankelijk van de grillen van een organisatie en met meer vrijheid om zelf de koers te bepalen. Daarin hebben ze elkaar gevonden. Want voor allen geldt ook: samen is beter dan alleen.
Er waren vooroordelen en hier en daar wat sceptici (waaronder echtgenoten) die hun mening niet altijd onder stoelen of banken staken. Zes vrouwen aan het roer, zonder veel ervaring in het bouwen van en leidinggeven aan een organisatie. Gaat dat wel goed? Ja. Op de vraag ‘hoe dan?’ kwam opnieuw zes keer hetzelfde antwoord: door elkaar te vertrouwen, naar elkaar te luisteren en ja, ook soms lang te doen over het nemen van beslissingen. Op zoek gaan naar compromissen. In het begin wellicht te veel.
Ook ik zie het: de groei. Niet alleen in het aantal medewerkers, klanten en de hoeveelheid geconsumeerde boterhammen tijdens de lunch, maar in professionaliteit, leiderschap, ondernemerschap en op persoonlijk vlak. We zijn een echt bedrijf, waarin voor de partners de balans tussen klantwerk en bouwen aan Bunchmark steeds een uitdaging blijft, maar waar ze ook bewust ruimte maken voor de jonge generatie, nieuwe ideeën en technologie. Een medewerker A.I..
Als medewerker van het eerste uur durf ik te zeggen dat daar misschien wel de echte kracht zit van deze zes partners aan het roer: geen ego’s, maar zes vrouwen die plezier hebben in hun werk en in ondernemen. Niet in de baas spelen, maar hun passie voor het vak overbrengen. Zonder problemen een stap terugdoen als iemand anders de ruimte verdient, en altijd openstaan voor nieuwe ideeën. Het grootste voorbeeld daarvan blijft mijn eigen emigratie naar Frankrijk. Ik wilde weg uit Nederland én ik wilde voor Bunchmark blijven werken. Ik weet zeker dat dat bij de meeste organisaties niet eens te overleggen zou zijn. Bij Bunchmark kreeg ik te horen: ‘Spannend, laten we kijken of het lukt!’ Dat is nu drie jaar geleden. En óf het gelukt is.
Wanneer ik de partners vijf jaar vooruit laat kijken, zijn ze over Bunchmark eensgezind: verdubbeling van het aantal medewerkers, heel veel leuke klanten en hét bureau dat je belt voor al je people-, culture- en structurevraagstukken.
Ter afsluiting van mijn interview vraag ik alle partners om een boodschap aan hun medeoprichters. Niet iedereen houdt het droog — wat mij dan weer enorm ontroert. Ik heb met zes vrouwen gesproken die zo hun best voor elkaar doen dat ze soms vergeten te genieten. Ze gunnen elkaar meer plezier, de luchtigheid die ervoor zorgt dat werken niet aanvoelt als werken. En dat gun ik ze ook: plezier. Zo is de cirkel rond.
Let’s build a playground for all people to sparkle at work.
